Dokundun, içimde kıyamet koptu.
Yanımdan usulca saçların geçti,
Zaman durdu, dünya sustu.
Seninle yanarken, kim söndürür bu ateşi?
Gözlerin bir şarap misali beynimde,
her yudumda daha çok sarhoşum.
Hayalin, gecenin en sıcak yerinde,
gün doğsa bile gitmez sarhoşluğum.
Öyle kolay anlatılmaz bu yangın,
öyle basit değil bu sızı.
sen gelsen de, gelmesen de;
kalbim senin çıkardığın yangında yanıyor.
Gerçi seni unutmak isteyen kim ?
Kim yapabilir bunu bana ?
Unutamam seni, beceremem, kıyamam sevgime;
Bu aşkın külünde olmak bile güzel.
Bırak yansın ne varsa içimde,
Seninle yanmak varken, kime ne?
Beyzade
Beyzade Mmm
Kayıt Tarihi : 20.12.2025 19:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!