zamansızlığı yaşarım çoğu gece
varlığında yokluk garip bir kader
beni düşünürüm
seni düşünürüm
ardından hep serin rüzgârlar eser
ne çare
ne çare çaresizliğe kelepçeli yüreğim
ulaşırım bulutlara
neredeyse dokunurum
kanatlarım yorgun
ben yine beklemede beklerim
bir damla dilerim önce avuçlarıma
soğuk alevlerden kurtuluş
benim olsun dediğim bir tebessüme vurgunum
sonra yüreğime
hayattır sevgi bilirim
sevmek sevilmek varoluş
gelmemişsin
aramadığım yer kalmadı yüreğimde
ama geleceksin
gözlerim seni görecek hep
işte o zaman
işte o zaman tek beni seveceksin
aynaların tam kırıldığı an
gerçeğin binbir suratı ortada
seni yaşamak kimsesizliğimde
yokluğun varlığa galip geldiği bir dünya bu
mühür
sana doyamamak oynadığım gölgelerimde
hayal bu ya
uzakları yakın kılarken rüya
alışkanlığım inat
dilekler, temenniler her yanda yerleşik
dudaklarının sıcaklığı kadar uzaktasın
hayallerim kadar gerçek
şafaklara kızgınım
bülbül talihi bendeki
hayat, varlıkta yokluğu goncanın
bir tebessümün umudu beklenen
ve sonu
sensizlik elbet bu canın
Kayıt Tarihi : 3.3.2013 03:29:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!