aşkın beni her gün
çıra gibi yaksa da
hasretin bir güneş gibi
yakıp kavursa da
buralarda yokluğunda
acı çekip dursam da
razıyım ömrümce
senin sevdanla yaşamaya
yeter ki her sabah uyanınca
gülümse benden yana
uzaktan da olsa bir umut ver bana
ışığım yansın dursun oralarda
ben uçsuz bucaksız bir çöl gibiyim
sen de beklediğim yağmurumsun
Anamur'un ovasıyım kıraç toprağıyım
sen de benim Dragon Çayı'msın
muhtaç olduğum tek ırmağımsın
beni sensiz bırakma ne olursun
bil ki ben seninle her şeye varım
canım yeter ki el ele yan yana olalım
ölüm mü dedin? vız gelir bana ölüm
inan ki şiirim seninle ölüm de kabulüm
13.04.2006
Hüseyin Erdoğan
Kayıt Tarihi : 13.4.2006 09:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hüseyin Erdoğan](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/04/13/seninle-olum-de-kabulum.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!