Zehir oldu hayat.bınlerce çilenin bir sendin gülü;
şimdilerde sende soluyorsun.derken bana sana uzağım
kahredıyorum o aldanışlarıma,nefes bıle alamıyorum,sensızken.sabahın tan yerınde
yada akşamın karanlığın da gelip geçen
tüm saatlerde sana yaşıyorum.
işte sende gidiyorsun,bu son trenle
son ısdtasyona
o zaman fırtınalar kopup kıyametler
haykıracak yüreyım de
hergün dalıp mazıye teselli arıyorum
geçmişten bir mutluluk parçası
sanki bir rüzgar gibi geldi geçtı
artık sensızken aldığım nefes te içime bınlerce
kor düşüyor
yinede sadece senın için seninle
nefes alıyorum
hep küstüm ömrümce,mevsimlere bile
ama küsmedım sana küsemedim..
çünkü ben sana yandım
anladım artık sana yaşıyorum.....
Kayıt Tarihi : 1.1.2004 17:23:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!