Seninle Her Şeyi Sevdim Şiiri - Celal Bahar

Ben bu dalganın sahillerime vuruşunu sevdim.
Bu fırtınanın dallarımı kırışını,
Yüreğimin bedenime baş kaldırışını sevdim.
Ben bu tufanın yakıp yıkışını,
Yağmurun sicim gibi yağışını sevdim.
Gece ile gündüzün savaşını,
Hüzün ile mutluluğun yarışını,
Yolumun dönüp dolaşıp sana varışını sevdim.
Seninle yaşamayı,
Birlikte yaşlanmayı,
Ağlarken göz yaşını silmeyi,
Gülerken tatlı bakışını seyretmeyi sevdim.
Seni ekmeğime ortak etmeyi,
Seninle bir iken dünyaya yetmeyi sevdim.
Senden cesaret almayı,
Ama aynı zamanda da,
Senden korkmayı sevdim.
Sesini sevdim, sessizliğini sevdim.
Kısaca sevgili;
Sensiz hiç bir şeyi değil,
Ama seninle her şeyi sevdim.
Keşke, keşke gitmeseydin.
Şimdi ki beni bir görsen inan tanıyamazsın.
Duvar diplerinde,
Kaldırım köşelerinde bu adam kim dersin.
Saç sakal birbirine girmiş.
Üst baş sanki savaştan çıkmış.
Yüzüm gözüm sensizliğe bulanmış.
Bir görsen o ben gitmiş,
Geriye bir ucube kalmış.
Bu gidişin benden bir seni değil,
Güzelliğe dair her şeyimi almış.