Seninle Her Şeyi Paylaşalım

Seninle her şeyi paylaşalım;
Mesela oturduğumuz caddeyi, sokağı;
Aynı apartmanı, merdivenleri, asansörü...

Yani istediğim şu ki;
Ben her gün bir bahane aramayım;
Seni görür müyüm diye gecenin bir yarısı;
Yolumu kısadan uzatmayım...

Yüzde doksan göremeyeceğim yine,
Ama olsun bu sefer şans belki güler yüzüme...
Komşu olsak hiç gerek kalmaz;
Benim bu çektiğim çileye!

Nerede olursan ol;
Benim isteğim sohbetin muhabbetin yanı sıra;
Seni görebilmek, kızma ama seni;
Göz önünde tutabilmek...

Tabi ki göz önü derken;
Afra tafra yapıp seni kısıltlamak değil;
Sadece göz önü işte, seni her gün görebilmek,
Seninle her gün, sabah, öğlen, akşam karşılaşabilmek...
Keşke, keşke seninle her şeyi paylaşabilsek...

Bir gün ekmeğin, unun, yağın kalmasa;
O pamuksu ellerin çekinerek kapının tokmağını vursa;
Annem getirene kadar köşeden gözlerim sana dalsa...
Gözlerim... Sana dalsa!

Annem seni içeriye buyur etse;
Kısık ateşte sana Türk kahvesi pişir ise,
Hani her anne evladından ister ya;
Benim annemde benden sana sakat ayaklarımla;
Yani dizüstü gelip hoş geldiniz dememi istese...
Öyle işte, hayalim seninle her şeyi paylaşmayı istemek...