Seninle Gelen Şiiri - Yılmaz Yıldız

Çıkıp gelmeni bekliyordu gözlerim,
ayaklarım telaşlı,
ellerim ıslak
içimde
beni sevebilme ihtimalinin ürkekliği.

Sözcüklerim şaşkın
gün doğmasa da olur
gözlerin ki
güneşe inat...
Üşütüyor beni bu hayat
al, ısıt beni.

Seni sevmenin saatindeyim
seni sevmenin saatindedir
bütün zamanlar.

Sokaklar geçiyorum
adım adım
ayaklarım sarhoş,
yalpalıyor
bir sağa,
bir sola...

Aşk değil,
zamandır eskiyen.
Yüreğinin bir yerinde
hissedersin onu
yıllar boyu
acıtsa da,
kanatsa da
onunla bağlanırsın hayata
geçmiş zaman kipinde düşünsen de...

ve nedendir bilmem,
öyle kolay bitmiyor
sonbaharda başlayan aşklar.

Kuşlar konuyor pencereme
yükleyip özlemlerimi kanatlarına
yolluyorum sana.

Dokunmak ellerine,
tenine
okşamak saçlarını
bir çocuğun bayram sevinci...

Literatürden kaldırılmış unutmak.
Eskiyen,
zamandır sadece
aşk değil.