Mevsimimin mecalsiz yaprakları bir bir düşerken,
Kış günlerimin diyetini ödedim bakışında...
Eridi, sahibi sandığım buzlar ve karlar...
Gözlerimin bakışı takıldı senin gülüşüne,
Hüzünler göc etti ruhum ruhuna dolanınca,
Ve ben gözyaşlarımı sildim kopan yapraklara..
Yorgun yılların hazan makamını, yüreğimle parçaladım.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta