öğrendim ben beklemeyi...aşkın kavuşulunca değil,ayrılınca da aşk olduğunu,
Yanmanın dokununca değil,hasret çektiğinde yanmak olduğunu seninle öğrendim...
Sevdiğinde,hele de çok aşık olduğunda,sevgilinin mutlu olmasının senin mutlu olmana yettiğini öğrendim.
Sesini,gülüşünü aylar sonra duyduğunda seni nasıl mest ettiğini öğrendim.
Umutsuzluktan yine sevgilinin bir sözcüğüyle çıkmayı ben seninle öğrendim.
Yokluğunda hayaliyle,özlediğinde sevgilinin kokusuyla avunmayı...
Özledikçe daha çok sevip,daha çok aşık olup,özleme özlem katarak,ama yine aşkla sevmeyi seninle öğrendim.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta