Seninle (deneme) Şiiri - Nurcan Tepecik

öğrendim ben beklemeyi...aşkın kavuşulunca değil,ayrılınca da aşk olduğunu,
Yanmanın dokununca değil,hasret çektiğinde yanmak olduğunu seninle öğrendim...
Sevdiğinde,hele de çok aşık olduğunda,sevgilinin mutlu olmasının senin mutlu olmana yettiğini öğrendim.
Sesini,gülüşünü aylar sonra duyduğunda seni nasıl mest ettiğini öğrendim.
Umutsuzluktan yine sevgilinin bir sözcüğüyle çıkmayı ben seninle öğrendim.
Yokluğunda hayaliyle,özlediğinde sevgilinin kokusuyla avunmayı...
Özledikçe daha çok sevip,daha çok aşık olup,özleme özlem katarak,ama yine aşkla sevmeyi seninle öğrendim.

Göz görmese de gönül unutmazmış,gerçek aşkı sevgiliden başka hiçbir şey avutmazmış...
Sevişmeden de sevebilmekmiş aşk,sevilmeden de çok sevebilenmiş üstün olan.
Yürek yürekten gitmedikçe bitmezmiş Aşk sende gördüm.Yürek susmadıkça susmazmış aşk sende bildim.
Çok sevidimi yürek,o yüreğe söz geçmezmiş Sevgili,ben sende aşkı böyle gördüm.

Aşkı ve sevdayı,sevdaya dair en güzel şiirlerimi seninle yazdım ben.
Her şiirde sevda mı,her sevda şiirinde seni yazdım.
30 Jun 2010 12:49:08 0300