Sen hayat ağacımın,
Umutlarının yeşerdiği minicik bir filiz,
Gecelerimin en uykusuz saatlerinde,
Aklıma takılıp kalan, silinmeyen bir iz,
Senin aklına bir an bile gelişim,
Mutluluğumun en doruk noktasıdır,
Hadi, ne duruyorsun, yüreğini şaha kaldır.
Beni boş ver beni yıkar yalnız akşamlar,
Yüreğimde ezelden beri kimsesiz bir çocuk ağlar.
Hayalini bile edemezken sevmenin,
Karşıma çıkar işte biran o ateş bakışlı gözlerin.
Ve ben kalırım salak gibi takılı gözlerine,
İçlerine giresin gelir korkarım ağlarsın diye,
Yüreğinde bir toz zerresi kadar dahi varsa yerim,
Bende sana tüm yüreğimi veririm,
Aklımı alırsın o zaman, ben çocukluğuma dönerim,
Ne zaman canım ağlamak istese yanımda seni isterim.
Kayıt Tarihi : 30.3.2008 11:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ersin Çakmak](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/03/30/seninle-aglamak.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!