Uzun ve derin bir uykusuzluk arkası yazıldı bu şiir,
Ondan anlamsızdır en az yokluğun kadar.
Gece olmasını istemez ayrılanlar,
Çünkü geceler yalnızlık, geceler soğuk, geceler düşman…
Kaç gönül yandı tutuştu bu zifiri karanlıkta kim bilir,
Kim bilir kaç büyük aşk dönüştü bir anda göz yaşına…
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta