Senin Yüzünde Doğar Güneş

Senin yüzünde doğar, yüzünde batar güneş
Ben ise bulutları gözlerimde taşırım.
Aralayarak bulutların sis perdesini
Gülümsersin, bulutların arasından sıcacık!
Gülümseyince sen filizlenir yemyeşil umutlar…
Dağılıverir yüzümün kıvrımlarına asılı bulutlar.

Gökkuşağı, gözünün üstünde bir çift yay
Güneştir yüzün,yüzünden alır ışığını ay…
Senin de bulutlarla sarılır bazen yüzün
Karanlıkta kalır sema, ay ve yıldızlar
Kara bulutlarla örtülür aydınlık, pırıltılı gözün
Ama uzun sürmez bu,güneştir çünkü özün..

Sen bir güneşsin,doğmazsan erimez dağda kar
Olmazsan sen,uçmaz bulut,devinmez rüzgâr.
Olmazsan sen,çatlamaz tohum,kızarmaz nar.
Her sabah doğ gönlüme,ışıt gönlümü nazlı yâr
Eksilmesin gönül bahçemden dört mevsim bahar.