Bu kadar yakınken kalbime nasıl o kadar uzağında olabiliyorsun
Günler geceler koştururken geçip gidiyorken önümüzden
Bu kadar uzun ayrılıklar yakışıyormu bize hiç
Hüzünler hapsetmişken ruhumu karanlığa
Hangi mutluluk çevirebilir di beni şimdi bahara
Yaşamın ötesine henüz geçememişken ruhum
Hangi çığlığımı senin yokluğunda gizleyebilirdim
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta