Bu kadar yakınken kalbime nasıl o kadar uzağında olabiliyorsun
Günler geceler koştururken geçip gidiyorken önümüzden
Bu kadar uzun ayrılıklar yakışıyormu bize hiç
Hüzünler hapsetmişken ruhumu karanlığa
Hangi mutluluk çevirebilir di beni şimdi bahara
Yaşamın ötesine henüz geçememişken ruhum
Hangi çığlığımı senin yokluğunda gizleyebilirdim
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla