Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
'Ateşi sönsün diye
Ne sular aktı, yetmedi
Gün geldi pes etti işte! '
VE yenildi....
Vebali Aşktır dirençsizliğinin güçsüzlük sanma..:))
sevgiler
Nevin Kurular
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta