Kahve gözlerin ufkumda batarken
Bir de senin yerine baktım dünyaya
Siyah saçlarımı da senin yerine taradım
Yaşadımsa senin yerine de yaşadım
Kırgındı kalbim yalnızlığıma
Eşsiz dostluğuna yar bulamadım
Heryeri dolandım durdum
İlk ve son dostum sen oldun
Tek sigara da senin için yaktım
Rüyamda görmek için uzandım yattım
Uyuyamadım dün gece kıvranıp durdum
Ağladım dün gece senin yerine...
Ölümsüz dostum Ceylan’a...
Kayıt Tarihi : 2.1.2020 01:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)