Unutmasına unuturum belki de seni,
Ama sen beni hatırlamaya mahkumsun,
Çünkü günahımı aldın, canımı yaktın,
ve ben bunu asla unutamam.
Ben senin vicdanınım,
Kime sarılsan, biraz daha sızlarım,
Her adımda, her anımda
Beni hissedersin, fark etmesen de.
Zaman geçse de, ben hep kalırım,
Bir iz, bir yara, bir acı olarak,
Senin içindeki en derin ses benim,
Unutmaya çalışsan da, ben hep ordayım.
Kayıt Tarihi : 19.3.2025 09:18:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!