Senin Sevdan Şiiri - Yusuf Maral

Hiç bir mevsimin sıcağı
Senin ellerin kadar ısıtmadı beni
Hiç bir mevsimin ayazı da
Yokluğun kadar üsütmedi
Taze tomurcuk bir gül gibisin
Hangi çiçek senin kadar güzel kokabilir ki
Sevdan kadar sağanak değil
Yaz ortası yağmurları bile
Sırılsıklam olmak neymiş öğrendim.
Hasretin kadar yakmıyor hiç bir ateş
Üstelik dokunmanın zitlığına tezat
Gülüşünden bir bahşiş bıraksan
Öpüşünden bir sadaka yanağıma
Seninle ölmeyi şeref saysamda
Seninle yaşamak yer yüzünün cenneti
Biliyor musun sevgili
Küçükken bindigim dönme dolaplar bile
Gözlerin kadar başımı döndürmedi.
Neymiş böyle senin sevdan
Çorbada tuz çayda şeker
Gözde fer ciğerde nefes
Sabahın günaydını,gecenin uykusuzluğu
Başımda esen rüzgar şakağima düşen kar
Dilimde dua kalbimde umut
Ölüm kadar gerçek,hayat kadar tatlı..
Ne yazmak biter, ne anlatması mümkün
Onun tarifi bir tek sende saklı