Senin Sesinden Şiir Şiiri - Muhammed Taş ...

Kendime yetecek kadar delirdim bugün
Ne eksik ne de fazla
Tam yüz yazıyordu tabelada
Kopya ölümler vardı sokakta
Gökyüzü yere düşmüştü adeta
Yerden gökyüzüne doğru yağıyordu yağmurlar

Sarp bir sevdanın kayalıklarında uyanıyorum artık
Ucuz rüyalar görüyorum
Her sabah en sevdiğim şarkı çalıyor radyoda
Ölümün tasvirini bilmeyen bir ailenin en yeni üyesiyim
Kâğıttan yapılmış bir gemide yaşıyorum
Hiç de eksik olmuyor kamaramda tütün
Sessizce ağlıyor iki kolu olmayan kız
Ben ve tayfa sırtımızı dönüyoruz
Gemi direği de dahil

Uzun bir tablo asılmış duvara
Her köşesi entrika kokuyor
Maskeli yüzler infaz ediliyor köy meydanında
Çığlıkları kulaklarımı tırmalıyor
Onlar ise sessizce intihar mektuplarını yazıyorlar

Hiç şarap fıçısı yoktu bu köyde
Esrara bağışıklığı vardı toprağın
Manastıra gizlice girdi kısa saçlı kız
Aziz Antony’de köylülerin arasındaydı
Bir tek onun sesi duyulmuyordu

Pazartesi sabahı ilk defa sirk kurulmuştu şehrime
Her şey rengarenkti ve kocaman
Farklıydı insanlar birbirine benzeyen kimse yoktu
Ya çok uzundu ya çok kısa ya da şişman ve zayıf
Pencereden sokağı izlerken gördüğüm insanlardı aslında hepsi
Büyük bir pencerenin arkasından farklı görünüyorlardı sadece
Makyajsız ve kostümsüz bir adamın etrafında toplanmıştı sirk
Aslan terbiye ediyordu kız
Yüksek sesle istifa ediyorum diye bağırdı Slava Polunin
Ayaklarında kocaman kırmızı ayakkabılarıyla
Kimliğinin kölesi olmuştu palyaço