Senin O Dik Başlı Kalbine, Kul Köle Olm ...

Ah..! akıl etsen de,
Şöyle bir baksan aynada kendine.
Bu saatten sonra, işveli bakışlarınla,
Çevirmesen sen beni deliye.
Gözlerimin düştüğü tuzağa düşüp,
Şimdi senin o, dik başlı kalbine,
Yalvarıp yakarıp kul, köle olmak niye.

İstersen sen padişah, peri kızı ol.
Benim sevdiğim sensen,
Şimdi bunlardan bana ne.
Kimin yıldızı yüzüne güldüyse,
O sevinip övünsün.
Yeter ki, sen beni küstürme.
Sevip sevilmesini bilen, arar bulur,
Sevdalanıp aşk yaşayacağı, birisini.
Şimdi senin gibi dik başlı birisine,
Yalvarıp yakarıp kul, köle olmak niye

Kader bana gülüp oynamayı nasip etmediyse,
Bende çeker giderim, kendi yoluma.
Sende bunu bilesin, bundan böyle.
Şu koca dünyada ne bir sen varsın,
Ne de bir ben.
Aklını başına almazsan,
Sonra yalnız bırakır, giderim seni ben.
Senin o dik başlı kalbine,
Yalvarıp yakarıp kul, köle olmak niye.

Aşk denilen kör gözlü budala,
Ne yaptın sen, benim gözlerime böyle,
Aklımı başımdan aldığın yetmez gibi,
Bir de çevirdin, sen beni deliye.
Bundan sonra sen, ister adımı sev,
İster yüreğimi, ister beni.
Yeter ki gel.
Seni seven bu yüreği boş çevirme geri.
İstersen sor gönlüne sen bir daha beni.

09.02.2010 / Saat: 03.30
Cahit KARAÇ