unutulurmuş bir gün diyorduk
gırtlağımıza kadar ikindilerde
senin kör zekan ve benim aptal sevdam
tatlandık kurudukça
memleketten gelen dut kurusu gibi
ağlıyordun gözlerinde duman
ve üzerinde biz
attı bizi göğe doğru
bir yıldız kayıyordu, tutunduk çatalına
ver elini sonsuzluk
ver elini ellerim...
Kayıt Tarihi : 5.9.2001 02:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!