Senin Kalbin, Benim Hazinem

Sözcüklerin havada uçuştuğu bir dünyada
En derin okyanuslara saklamıştım kalbimi.
Nedenli nedensiz çok düşmüşlüğüm vardı.
İncinmişliğim, hırpalanmışlım, parçalanmışlığım
Nefeslerimi sonlandırmaya çalışmışlığım!

Kaybetmeyi çok erken öğrendim.
Ağlamak konusunda bulutlar kadar iyiyim.
Lakin düşmene izin vermeyeceğim!
Benim kanatlarım gökyüzüydü.
İçim alabildiğince maviydi, görmeliydin beni
Neden parçalanmadan önce bulmadın ki kalbimi?

Ben masallardaki o ölemeyen aptal prensim
En büyük savaşlarım yel değermenlerine karşı.
Ne zaman gözlerimi gerçekliğe açsam,
İnce bir sızı kuşatır sol yanımı.
Masum yüzler taşıyor en keskin bıçakları!

Hala düştüğüm karanlıktan tam uyanamadım
Asılsızdır senden önce ne varsa yaşadığım!
Zaman henüz yazmadı seni, yazmadı en güzel şiiri
İçinde gökkuşağını taşıyan bir palet gibi
Nakış nakış işleyebirim hayata aşkın resmini
Ellerini tutarsam belki gerçeğe döndürebilirim hikayeleri
Madem uyandırdın beni, gel peşimden, görmelisin kalbimi!

Rüzgar