Senin İsmin Şiiri - Kasım Kobakçı

Sevinci, üzüntüyü,
Hatırlanmış türküyü,
Yaşanmış ızdırabı getiriyor,
Aklımın önüne,
Geçmiş ve senin ismin.
*
Geçmiş hayallerimi getiriyor bir de, avuçlarıma.
Sana bir daha tutunuyorum, sana dayanarak.
*
Ayrılıklar, çok yaraladı beni,
Şimşek fırtınalarına, yakalanmış gibi...
Diller, ne kadar da acı ve keskin, parça parça parçalıyor,
Ve nefretin, alevlendikçe alevleniyor içimde...
Özü alınmış, tüm güzellikler,
Hiç yaşanmamış gibi, bir kenara itiliyor...
*
Yanayım,
Kavrulsun yüreğim,
Yok olayım...
Sen görme, sen aldırma ve sen hissetme...
Tutuşmak, alev almak, gri akşamlarda,
Kurşun yarasıyla dağılmak vardı, aşkta...
İsyan vardı, kadere ve her şeye...
Olsun!
Ne fark eder; ömür anıların harmanıdır.
Belki de bu harmanın, en son alevi sen olacaksın...
Ürkmüyorum, çekinmiyorum da,
Bu sevdanın yükünü taşıyacaksan,
Daha ne bekliyorsun, bilmem ki..
Haydi, sen de yak beni...
Geçmiş, düşlerimi getiriyor hatırıma,
Ve bir de, adını.