Beni bu hayata,
Beni bu Dünyaya bağlayan,
Gülmeme sebep sen,
Ne var ki bu ayrılık,
Beni mahvı perişan ediyor,
Dayanamıyorum artık,
Gel de gör!
Gör senin için yananını.
Neye baksam seni görüyorum,
Kulaklarımda hep o ses,
= Seni seviyorum.
Bu ayrılık ciğerime kâr etti,
Ne durabiliyor,
Nede gelebiliyorum,
Gel de gör!
Gör senin için yananını.
Ne yaşamdan bir tat alabiliyor,
Nede gül'ü seviyorum,
Gün doğarken yokluğun çok acı,
Gün batar ken de,
Çaresini bulamadım sensizliğin,
Öyle bir çıkmazda perişanım ki,
Gel de gör!
Gör senin için yananını...
16.02.1989
Ömer ÇetinkayaKayıt Tarihi : 4.5.2006 18:46:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!