Seni,senli saatleri yaşamak ömür gibi,
Kana kana su içmek,
Sanki yeniden doğmak misali..
Ama..
Akşam olup da İstanbul'a emanet ettiğimde seni,
Beyoğlu'nda ki kırmızı tramvaya,
İstanbul'un incisi Boğaziçi'ne,
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta