senin Gül Açacak Yazın Kalmamış

Gülünü dalını yolup atmışsın
Senin gül açacak yazın kalmamış
Umudun yitirip özün satmışsın
Senin yücelerde gözün kalmamış

Sevdanı soldurup yele vermişsin
Düşünü terk edip sele vermişsin
Satıp hayallerin(i) ele vermişsin
Senin söylenecek sözün kalmamış

Bakışın eritirdi buzu karı
Hani sevdan vardı bekler baharı
İnsan yolda kor mu yoldaşı yarı
Senin çalınacak sazın kalmamış

Zengin avazıyla ürüp durursun
Gündüz dost dersin de gece vurursun
Bu gidişi gidiş sanma çürürsün
Yüz aynı yüz ama özün kalmamış

Mahmut NAZİK 20.08.2007 MERSİN