Senin gölgen benim daimi..

Sabahı bekler yorgun düşmüş hasta,
Bende seni görmek için geceyi beklerim yasla,
Aç olmasına rağmen bir lokma dahi istemeyen şu garip sevdalı,
Seni bekler gözlerinde iki damla gözyaşı...

Geçer gider kiminin hastalığı,
Benim sevdam gönlümde hep canlı,
Yorgun ama hep ayakta şu garip yolcu,
Seni gözler yollarda umutlu...

Hastalığın çaresi ilaçtır,benim hastalığımın ilacı yoktur.
En etkilisinden hastalığımın adı sevdadır.
Kurtulmak istemiyorum bu vebadan,
Çünkü bu devirde sahte sevdalı çoktur..

Kendi gölgesinden korkar kimisi,
Senin gölgen benim daimi..
Gölge yaşayamaz ışıkta,karanlığa muhtaç..
Bu adam ne merde,ne namerde muhtaç!