Tek ayak üstünde kırk yalan attı,
Hep masal anlattı senin gibiler.
Her gelen, gideni mumla arattı,
Anamı ağlattı senin gibiler.
Her yerde üçkâğıt, her yerde hile,
Yoksulun sırtına yüklendi çile.
Binlerce insanın içinde bile,
Hep gözüme battı senin gibiler.
Ağladı, yalvardı, yine seçildi,
Hasta etti, acı ilâç içirdi,
Her yılımı ahla, vahla geçirdi,
Derdime dert kattı senin gibiler.
Asgarî ücretlim çile çekerken,
Emeklim kuyrukta maaş beklerken,
Bu sene enflâsyon düşecek derken,
Hüsrana uğrattı senin gibiler.
Taşeron işçimi itip kakarken,
Memurum sokakta simit satarken,
Vurguncu pavyonda göbek atarken,
Yan gelip de yattı senin gibiler.
Atatürk yoluydu hani yolumuz?
Özelleşti hep sağımız, solumuz.
Devlet malı deniz, yemeyen domuz!
Diye diye sattı senin gibiler.
29 Mart 2000
Zeki ÇalarKayıt Tarihi : 28.2.2007 21:05:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!