Senin elinden ölmek istiyorum

“orta çağların veba salgınında değiliz,
mazgal deliklerine saklanmıyor yüzlerimiz“.

alafranga taralı saçlarını şöyle at bir arkaya,
güzel yüzünü, hemen şimdi çevir bana.
bir uzun hasret sonu gibi öpeceksin dudaklarımdan
ve kan akışını sıfırlayacaksın damarlarımdan.
mazgal deliklerine saklanmıyor ki yüzlerimiz
hiçbir fareden de korkup kaçmıyor gözlerimiz.

aramızda kalacak sana söz veriyorum.
şimdi sadece senin elinden ölmek istiyorum.
gelirsen eğer yanıma zamanımı geçirmeden.
inerek galata’daki o güzel merdivenlerden
bir kilo palamut al, Karadeniz işi, tazesinden.
yanına rokaydı, peynirdi bir de ufak çektik miydi,
dinleriz o hüzzam şarkıları, en güzel seslerden.
aramızda kalacak sana söz veriyorum.
şimdi sadece senin elinden ölmek istiyorum.

“yakın çağların asit yağmurlarında değiliz,
toplama kamplarında sıramızı beklemiyoruz.”

alaturka soğukta ısınırken kömür sobamızla,
sen kapat nefes yollarımı, karbon tozlarıyla.
dışarısı dışarıda kalsın, biz kendi dünyamız olalım.
ve ciğersiz bir bomba gibi patlayalım.
kimseden yok korkumuz olmamalı da zaten
sen gene de beni tanımadığını söyle istersen.

aramızda kalacak sana söz veriyorum.
şimdi sadece senin elinden ölmek istiyorum.
inan ki bütün mıknatıslarımı sana bağladım.
en güzel ölümün elinden olacağına inandım.
şimdi bir demet çiçek, üç tane de mum al yanına
en temiz örtümüzü serelim balkon masamıza
boğaz mavisi bir rüzgar değdi mi birde alnımıza.
aramızda kalacak sana söz veriyorum.
şimdi sadece senin elinden ölmek istiyorum.

“sevdalarını bir kalemde silenlerden değiliz,
bu garip cinayeti seninle beraber işleyeceğiz.”