Senin düşlerinle sürurum!

Sonbaharın
Sararan yapraklarıyla,
Halimin yorgunluğunu hissediyorum

Ne zaman
Sen aklıma gelsen
İklim değişiyor yüreğimde,

Gözlerimden
Boşalan damlalar eşliğinde,
Hayatın biganeliğine veriyordum kendimi

Müşahede
Ettiğim zulmün katresiyle,
Çaresizliğimi fersiz bırakan gözelerimle,

Mecali
Kalmayan dizlerimle,
Gülün hasretini yaşadığım şevksiz ellerimle

Bırakmadılar
Bizi, asırlarca sömürdükleri
Milletin fertlerini,

Mananın
Ruhu ihata eden güzelliğini,
Her yanımızda eksilmeyen kaygılar,
Güven telkin etmeyen muhabbetsiz bakışlar

Düşünüyorum
Aşk şimdi ne kadar bedbin
Muhabbet ikliminin artan kuraklığında

Kuşların
Yaklaşan akıbetin çığlığıyla
Kâinatın ömre bedel olan kapital hırsıyla

Emeğin
Tahakküm edildiği mantıksızlığa
Gönüllü köleliğin zuhur edildiği bir tuğyana

Sevgi hani
Aşk ne kadar bedbin bir bak
Ölümün hiçleştiği, candan vazgeçildiği şu an

Arzı cihan
Zulmün, işgalin, sömürünün
Legalleştirildiği, Miletlerin seyrettiği mekânda

Açziyetin
Deveranı kuşatıyor yüreğimi
Kanlar döküldükçe, zillet sürdükçe, aşk bitince