Hazan mevsimi tüm tonlarıyla,
Bağırır gelir, sen ürperirsin.
Yeşili silen o sarısıyla,
Sırıtır gelir, solgun düşersin.
Kara bulutlar göğünü sarmış.
Başından kalbe mermi damlatır.
Karanlık gece şimşekler almış.
Bir yanar-söner seni aldatır
Yere üşüşmüş sarı yapraklar,
İç gıdıklayan ayak sesleri,
Küskün güneşten soğuk ışıklar,
İşte ruhunun son betimleri.
Yalnızlık sensin, hazan da sensin.
Yeşili görmek eylül camından,
Soğuk ruhunla bahar beklersin.
Bahar güneşi doğmaz hazandan.
Bahar, hazanı ruhun belirler,
İçinde senin parlak güneşin.
İnsan ruhunu teni betimler.
Gülen yüzündür sıcak mevsimin.
Kayıt Tarihi : 16.4.2007 21:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Abdullah Şehid](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/04/16/senin-baharin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!