Senin Adına Çok Üzüldüm

Kuran'da geçiyor mu bilmiyorum,
adın aklımın birçok yerinde geçiyor!..
kimi zaman hafızamı,
kimi zaman sabrımı ölçüyor!..
adın ki,
yüz keşke düşürür yadıma!..
adın ki,
en güzel kombindir soyadıma!..
adını duyar duymaz,
lokmalar ip gibi boğazıma diziliyor!..
tesbihim dağılıyor aksine,
düzenim bozuluyor!..
özlediğimi haber vermek için bir sigara yakıyorum her seferinde,
gerçi ne biri ne ikisi!..
anla işte,
bir çeşit dumanla haberleşme benimkisi!..
ateş olan yerden,
ne dumanlar çıkıyor bilsen!..
ben diyeyim kırk ton,
sen de seksen!..
zaten,
ben ne zaman adını ansam,
ki genelde törenle anarım!..
hayalin protokolde oturur,
ben şiir okur ağlarım!..
yün çırpan annem,
gördüğü manzara karşısında çırpınıverir birden!..
ablam evden yetişmeye çalışır,
babam kabirden!..
gözlerinin karası,
kaç açık delili kararttı unuttum!..
kaç dert verdi mesela,
kaç derman arattı unuttum!..
ölmek neyse de,
sensizlik çok zormuş!..
umut fakirin ekmeği olsa da,
sağlığım için ekmeği kesmem lâzımmış!..
üzümdeki çöpe bildirdim,
armuttaki sapa bildirdim!..
demedi deme sevgilim,
seni özlediğimi KAP'a bildirdim!..