Adın geçiyor bazen gözlerim durağan.
Aptal bir gülüş duruyor, ben farkında olmadan.
Aynaya baksam bile fark etmem.
Çocuklaşıyor yüreğim.
Büyümek istemiyorum o an.
Nasılda sana güveniyorum bir bilsen.
İnsan güvendiğinin yanında çocuklaşıyor.
Ben demedim öğrendim.
Senin olmadığın kelimeleri bulmak imkânsız o an.
Kenan Gezici 26 /12/2025
Kayıt Tarihi : 26.12.2025 10:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!