SENİN ADIN AŞK(AŞKIN SEN HALİ )
Aşk Orta Doğu’da bir eylemdi önce,
Bütün sınırları kıyımla örülü,
Filistinli bir genç,
Etopyali bir çocuk,
Kerbela'da çatlayan bir dudak,
Mülteci bir kadın,
Muhacir bir genç kız,
Ya da bir cumartesi annesi,
Yüreğim yüreğine denk düşene dek.
Meğer bunlar merhametmiş,
Acıları ruhumda hissetmekmiş.
Anladım ki aşk önce sen, sonra özlemekmiş.
Bir gün bir ikindi vakti,
Gözlerin zehrini damarlarıma akıttı.
Pür-ü pak bakışların devrildi gözlerime,
Kırk tas su niyetine yıllanmış hüzünleri yıkadı.
Belki aşk Züleyha’nın saçlarında Yusufcuktu,
Nazım’ın şiirlerinde Vera,
Ahmet Arif''te Leyla,
Kafka’da Minela,
Vamık 'ta Azra…
Ama aşk bende yüreğimin kapısını isminle vurdu,
Kaçmadım aşktan,
Çünkü aşk gözleri ama gelse bile,
Gideceği mekanı biliyordu.
Kaçsaydım kim bilir kaç üşümüşlük ısmarlanırdı?
Kaç pişmanlık koşa koşa gelirdi ardından?
Vicdanım yüreğimin yüzüne bakmaya utanırdı.
O yüzden karşıladım kadim bir dost gibi,
Uzun yollardan gelmişti,
Ellerinde seni getirmişti,
Tüm benliğimle selama durdum.
Yorgundu yaralı ve utangaç,
Uykulu bir ağızla,
Öptüm suskunluğundan bir nimet gibi başıma koydum.
Az gülümsemiş dünlerden,
Belirsiz yarınlardan kurtarıp beni,
İlmek ilmek nakşediyordu yüreğime siluetini.
Ve kendini temize çekiyordu aşk,
Sabrımı sınayarak.
Bahar bir seferde açtı duvağını,
Kalem kırdı bağlarını,
Zaman aşka, şiire ve sana akıyordu,
İsmin harf harf kelam olup dökülüyordu,
Ben sustukca aşk gözlerini şah damarıma çiziyordu.
Aşk belki martının denize duyduğu sevda,
Bülbülün güle serenatı,
Şairin maviye tutkusu,
Yada aşk Mor menekşenin dağın zirvesine bakmak isterken kırdığı boynuydu.
Ama bende sen ve gözlerin olmuştu.
Uzaklardan kulaklarıma lir sesi geldikçe,
Rüzgâr kokunu nefesime sürüyordu.
Sen içimde büyüdükçe
Aşk;
Yaralı geçmişimden intikam alıyordu
Ve sinsi rivayetleri tarihten siliyordu.
Yüreğimin pası bir uçurumun ensesinden kendini boşluğa bırakırken
Ben içimin neresinden susabilirdim ki?
Sesim bütün dillerde ismini sayıklıyordu.
Suskunluğum bile senli sesim olunca,
Tarih sayfalarına ''senin adın aşk'' diye geçiyordu.
Senin adın aşk...senin adın aşk.
Nimet Öner
Elif duruşlum kitabından!!
Nimet ÖnerKayıt Tarihi : 12.11.2017 23:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ELİF DURUŞLUM ŞİİR KİTABINDAN
Dünyanın ve hatta koskoca evrenin yaradılış sebebi olduğuna inanırım bu duygunun. Eğer Aşk olmasaydı ne bir canlı olurdu, ne bir nesne. Ve aşk en olur-olmaz yerlerde çıkar karşımıza çoğu kez, şiirinizdeki gibi.
Çok severek ve beğenerek okudum.
İçtenlikle kutluyor, saygılar sunuyorum.
Etopyali bir çocuk,
Kerbela'da çatlayan bir dudak,
Mülteci bir kadın,
Muhacir bir genç kız,
Ya da bir cumartesi annesi,
Yüreğim yüreğine denk düşene dek.
Meğer bunlar merhametmiş,......................// Neler anlatmıyorki bu şeffaf,bu dobracı şiir..Belkide tek düzeli bir hayatın kısır döngüsü içinde yüreğinin hiç sınayamadığı duyguların, uzatsa elini tutupta hiç bırakmayacağı o komşu duyglarla aynı hüzünü,aynı acıları paylaştığını sanarak geçen zaman meftumu içerisinde kendisini " ben de bir aşığım" tesellileri içerisinde yıllarca avutması..!
Belki bir acı tesadüf belki de hayatına yeniden yön verip dizayn eden çok anlamlı güzel bir tesadüf ve bir anlık bakışma,belki de yürekten,candan duyulan sıcacık iki kelime yetmiştir o iki duygu arasındaki değişik lezzet farklılığını hissetmesine..
Bahar bir seferde açtı duvağını,
Kalem kırdı bağlarını,
Zaman aşka, şiire ve sana akıyordu,
İsmin harf harf kelam olup dökülüyordu,
Ben sustukca aşk gözlerini şah damarıma çiziyordu.
Aşk belki martının denize duyduğu sevda,....// Öylesine bir tutkuydu ki;bülbülün güle seranatı gibi,şairin maviye ,toprağın suya hasreti gibi,aşka duyduğu susamışlığı,geçte olsa yüreğinin en ücra köşelerinde bile varlığını hissedip,sıkı sıkıya sarıldığı o sihirli duyguları artık yere göğe sıdaramaz olduğunu, dünyanın en güzel renkleriyle donatılmış,belki de, hayatında hiç göremediği öylesine güzel bir bahar havasında çekilmiş, seyrine doyum olmayan bir aşk filmi canlığıyla,yada elden hiç düşürülmeyecek oldukca sürükleyici bir aşk romanı heyecanıyla bizlere sunan bu mükemmel ötesi şiiri ve değerli şaire Nimet hyanımı yürekten kutluyorum..
Birkez daha yeni çıkan o güzel kitabının da kendisi ve ailesi için güzelliklere vesile olmasını diliyorum ..
Selamlar..Saygılar..
Yaralı geçmişimden intikam alıyordu
Ve sinsi rivayetleri tarihten siliyordu.
İşte aşkın eşi benzeri olmayışının sebebi...
En büyük mutlulukları yaşadığımız aşk, en büyük düşüşlerimizin de sebebidir ama ne zaman ki yüreğimize tekrar düşecek olsa; sıfırlanma, yeniden doğma, yine yeni yeniden onunla coşma noktamız oluyor.... yeniden başlıyoruz güzel olan herşeyi yaşamaya...tazeleniyoruz... kutsanıyoruz...
Ben işte tam da bu yüzden aşık olmayı seviyorum.
Aşk ile çoğul olduğum sürece yaşamın götürülerine karşın sebat edip, ayakta durma gücümü kaybetmiyor yarınlara umutla gözümü dikebiliyorum..
Az gülümsemiş dünlerden,
Belirsiz yarınlardan kurtarıp beni,
İlmek ilmek nakşediyordu yüreğime siluetini.
Ve kendini temize çekiyordu aşk,
Sabrımı sınayarak...
Aşk gelsin diyorum ben de... böylesi bir gelişe kim itiraz eder ki...
Aşk yeter ki gelsin;
her suretine,
her şekline,
her cismine razıyım,
yeter ki aşk gelsin...
boynum ona karşı kıldan ince....
Ben o zaman hayat olurum.... her türlü duygu ile dolup taşarım....
Bakın gördünüz mü yaptığınızı Nimet Hanımcığım aşka geldim işte
Siz bir şiir yazıyorsunuz ben savruluyorum, yerden yere vurulup sonra huşu ile yükseliyorum... yani ona aşık oluyorum... Şiirinize efendim... Ben sizin bu şiirinize aşık oldum... Dedim ama zaten aşk her surette kabulüm diye.. demedim mi... dedim...
Sevgi ve saygılarımla
TÜM YORUMLAR (10)