Senin Adın Şiiri - Nurullah Kütükçü

Bak yine iki dudağının arasında kaldım,
Yaralanmama tavrın yetti,
Beni öldürmeye senin adın.

Eğer,
Cümlelerim acı çekiyorsa,
İthaf ettiğim çocuk vurulduysa,
Ellerimdeki çiçek solduysa,
Bu senin bencil güzelliğindendir.

Ben en çok senin adının beş harfinde tamamlandım,
Şimdi kalem sallayan boş odamda eksik yanlarım.
Ninni gibidir çıkardığın uğultular dinletisi,
Gidişin çığlık çığlığa Gölcük depremi.

Ruhumun derinlerinde ince bam teli,
Yakınca bir memleketteki katili.
En görkemli, hemde en sönük kandili,
Tüm imkansızlıkların baş öğretmenisin.