Senide Unuturum Şiiri - Bahri Oral

Dile geldi şairliğim karanlığın koynunda
Sevda dolu sözler kahır oldu bu gece
Kelimeler çok içmişti efkârlıydım üstelik
Benim yüzümden herkese de zehir oldu bu gece

Ay dolundu yıldızlar pırıl pırıl
Üşüdü yalnız bedenim, bedenim çıplak çırıl
Uykusuz gözlerimden senli yaşlar şırıl şırıl
Aktı aktı aktı da nehir oldu bu gece

İşte bu gece hüzünler kol kolaydı
Cenaze marşı çalıyordu fonda
Onlar inadına dans ediyorlardı
Ayrılanların bıyık altı gülmeleri çınlamasa da semada
Rüzgarın ayak seslerinde ayrılık
Usul adımlarla yüreğimin derinliklerine doğru ilerliyordu

Ayrılık ağladım bu gece
Dolunayın kuyruğuna sabahları bağladım
Efkârları süpürdüm odamdan
Tüm perdeleri açtım
Bir kahve pişirdim kendime anne tadında
Birazda taşırdım kardeşim gibi
Köpük köpüktü höpürdettim babama nispet
Seninle kaybettiğim sabahlarıma kavuştum yeniden
Kahverengi gözlerinde bıraktım en berbat akşamlarımı
Gözlerim kamaştı bir süre
Bir süre bakamadım gülen gözlere
Toprağın üstüne çıkmış köstebek misali şaşkındım
Ama bu gece
Tüm duygularımın coştuğu bu gece
Seni anılara gömmeseydim eğer
Güneşlerimi yani tüm sevdiklerimi öldürebilirdim
Ben seni seçtim
Sen-i/sizliği
Şimdi mutlu muyum?
Bilmiyorum
Ama dostlarım benim için seviniyorlar
Benim dostlarım var
Bu yüzden
İşte bu yüzden ömrümü verdiğim
Ben senide unuturum