Seni yok oluşlarda buldum ben, kayboluşlarda.
Bardaktan boşanırcasına yağan yağmurun altında,
Uyuşmuş parmakları gökyüzüne açılmış dua eden,
Bir sokak çocuğunun, Allah'a yakarışında...
Seni her nefes alışımda, tek tek her bir hücremde,
Kalbimin en saklı yerinde, en ücramda,
Gönlümün kuytusu, en gizli mecramda,
Seni tüm aşıkların aksine o en uzun hicranda...
Kime baksam onda, her köşe başında,
Yaz yağmurunda, gökyüzünün gözyaşında,
Hazan rüzgarlarında, her lokma aşımda,
Seni yüreğimin, her atışında buldum ben...
Kayıt Tarihi : 6.5.2013 08:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gürdal Ateş](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/05/06/seni-yok-oluslarda-buldum-ben-kayboluslarda.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)