Seni yaşamak Şiiri - Hatice Ak

Bir bardak kaynar suyu tek yudumda içmiş gibi
Tam da böyle bir ateş yakar göğüs kafesimi
Döner dururum yattığım yerde, geçmek yerine
Daha da alevlenir közleri derinlerde…

Sesini duymasam da, bir heyecan kaplar yüreğimi
Nazlı-nazlı salınan söğüt dallarının meltemle titreştiği gibi
Şakacı rüzgârların getirdiği gülüşünle uyanır içimdeki senli umutlar
Her sabah sana koşarım uyandırmamak için ayakuçlarıma basarak
İlk seni selamlamak isterim, uyku mahmuru gözlerimle konuşarak…

Belki de oldum olası bu denli içten bir sevginin özlemiydi düşlediğim
Bütün dengelerimi alt üst eden, böylesine vazgeçilmezim oluşun
Akan sel suları gibiydim senden önce, durulmaya çalıştıkça hırçınlaştım
Sense mağrur bir kaya oldun, ben arsız dalgalar misali eteklerine tutundum…

Ben küçüldükçe sen büyüdün, sen büyüdükçe ben kayboldum
Yüreğinde hiç izim kaldı mı bilmiyorum?
Şimdi gözlerinde sonu olmayan bir yolculuğa çıkıyorum
Eğer hissettiklerimin adı aşk’sa, ilk ve son yaprağıma sen’i yazdım
Ve seni böyle yaşamak istiyorum…

22.07.2010