Seni Yağmura Hasret Çöller Gibi Özledim

hasretinden çatladı dudaklarım
ne olursun gelip de merhem oluver
kan yerine sevginle dolsun damarlarım
haydi bir nehir ol da benden yana akıver
bir tek sen çıkıverdin gönül tahtıma
sakın beni bırakma kalbinin kapısında
ben girince kapat kapını üzerime
beni seni sevmeye mahkum et ömrümce
gözlerin gerçekten bir çiçek bahçesi
her anında renkli bakarsın dünyaya
adeta bir rüyadır hayatının her gecesi
ne olursun bende kal ömrüm boyunca
bil ki yüreğime kazıdım senin adını
artık sen oldun kalbimin tek kadını
bir ırmak gibi doldum sevgimi sana
sel olup taşıp duracağım yaşadıkça
ben aşkı seni sevince öğrendim
kalbimi senin yüreğinle sözledim
belki düşlerimde çıkıp gelirsin diye
inan ki her gece yolunu gözledim
seni yağmura hasret çöller gibi özledim
01.05.2007
Hüseyin Erdoğan