Başı dumanlı dağlarda
Sen; gönlümde hiç tükenmeyen bahardın
Bakımsız bir yurt değil de
Çırpınmadan ruhunu sonbahara teslim eden hazan yeriydin
Yenilgilerle, yanılgılarla yüreğimde beslediğim; saka kuşumdun
Sen gönlümün sarayında büyüttüğüm en güzel çiçeğim
Ay ışığı düşen gölgelerde , Seni uzaktan sevmek
Geçen her dakika da esmer gamzeli yüzünde, kendimi görememek
Her yeni doğan güneş biraz daha solduracaktı ruhundaki sevinci
Beni yine sen de sensizlikte yaşım ilerledikçe
Ak göğsümde aklanacaktı oysa saçların,sakalların
Mehtap şırıltısı sesinden duymayacağım, güzel şarkılar artık
Gecenin ürkek sessizliğinde yorgun bakışlarım olmayacak hayatında
Kasırgaya dönüşmüş öfken sarmayacak artık beni
Ve bembeyaz deniz köpüğü tadındaki sevgimi
Sen hep dolaş yüreğimin kederli ak saçlarında
Seni uzaktan sevmek tadında
Melek Avcı Çoşkun
Kayıt Tarihi : 12.6.2017 17:34:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!