Bir gün dünya malı elden giderse
Dost bildiğin eller seni terk eder
Daha bakmaz olur kimse yüzüne
Seni seven kullar seni terk eder
Gençlik zamanında çoktur hevesin
Nereye bağırsan duyulur sesin
Yaş geçince yetmez olur nefesin
Kokladığın güller seni terk eder
Şu koca dünyada bir fanidir kul
Ecel alıp götürdü mü ara bul
Bütün varın gitse kalırsan yoksul
Seni anan diller seni terk eder
İster elli yaşa ister yüz sene
Aslın toprak ona dönersin gene
Azrail binince bir gün ensene
Çok sevdiğin pullar seni terk eder
Aldatmasın seni koyun buzağı
Bunlar hepsi bu dünyanın tuzağı
Önce gözün görmez olur uzağı
Daha sonra kollar seni terk eder
Nemrut halkı taptırmıştı bir puta
Yaptıkları kaldı mı ki nemruta
Selvi gibi başın değse buluta
Hiç güvenme dallar seni terk eder
Elbet dünya malı sevilir ama
Bir gün yitirirsen düşme sen gama
Gel ömrünü kötü yolda harcama
O gittiğin yollar seni terk eder
Asıl doğruluktur her şeyin başı
Doğru çalışanın helaldir aşı
Zenginlikte beğenmezsen kumaşı
Fakir düşsen şallar seni terk eder
Dağlar kadar olsa koca servetin
Neye yarar bozulmuşsa sıhhattin
Gürkani der tutmuyorsa takatin
Kızı bırak dullar seni terk eder
Âşık Gürkani
Kayıt Tarihi : 25.8.2007 10:34:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!