Seni tanıyorum, kaldığım zindanın kopkoyu karanlığını yırtan
"Mapusluk kader ve yazgı değil" diyen
Emperyalizme ve sömürüye düşman
İçi sevgi ile dolu olan
Yüreğimin
Kıvılcım ateşinde
Seni tanıyorum, halkların aydınlık yarınlarını
Çalmaya yeltenen soytarılara
Uşaklık eden
Şuursuz kalan korkakların kâbusu olan
Bir lahza bile
Kimsenin önünde diz çökmeyen
Haddinden fazla
Onurlu
Ve
Cesur yiğitlerin o öpülesi, o öpülesi mangla yüreklerinde
Seni tanıyorum, acılarımala her türden sağnak yağışlarda
Islanan
Çocukluğumdan kalma
Hırpalanan
İçimdeki yorgun
Ve
Asi
Bugünden yarına uzanan, yüreğimde ki umut köprüsüde
Seni tanıyorum, ey korkak ey insafı, vicdanı kurumuş zulüm
Matemleri hiç bitmeyen! Kürt çocukların
Öylesine saf
Öyleysine temiz
Özgürlük çığlıklarında
Senin tanıyorum, ayazda, karda, yağmurda, çamurda
Hayallerin peşinden koşan
Sırtı çıplak
Karnı aç
Yalın ayak çöp toplayan
Kömür karası gözleri gözlerime takılan, Romen çocukların ahında
Seni tanıyorum, barışın, sevginin dilinden konuşmaya yeminli
Acımasızca yerlerde sürüklenen
Annelerin
Kana bulanan tülbentlerinde
Ve
Küçücük bedenleri kurşunlanan
Kefensiz, mezarsiz Filistinli çocukların göz yaşlarında
Mehmet Çobanlğlu
19.01.2025
İstanbul
Kayıt Tarihi : 19.1.2025 00:38:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!