Seni Tanıyan Kadar Şiiri - Muhittin Layık

Hayat yok insanlık ıssız
Gündüzler çok sessiz
Ruhumda duyduklarım anlamsız
Hep karanlık gelirdi bana
Taki seni tanıyana kadar.

Kuşlar uçmuyor rüzgâr esmiyor
Ne kadar yürüsemde yollar bitmiyor
Yaşam varmıydı acaba diye
Soruyordum kendime
Yok, yok yokmuş be gülüm
Taki seni tanıyana kadar.

Yollarım hep sana çıksın istedim
Ufacık umudumu senle besledim
Gönlümü gönlüne yasladım
Öylece kalakaldım seni tanıyana kadar.

Yıllar, neden seni benden ayrı tutmuş
Seni tanımak ne güzel tatmış
Sevmek den ziyade hayat sevilmekmiş
Ellerin, gönül evime güzellikler ekmiş
Bunları bilmezdim gülüm sen öğrettin
Sevgilim benim seni tanıyana kadar.

Yollara seni sordum günlerce
Gelirde düşersin diye dilime hece hece
Gündüz gelemessen beklerim gece gece
Nede güzel olurduk kol kola girince
Gönül ne kadar istiyor sevince
Benliğimi sende buldum
Bilmiyormuşum senden önce
Gülüm, benim, benim olurmusun.