Seni tanımadan önce, ciğerlerimle nefes alıyorum sanıyordum.
Rüzgâr esiyordu, ama yüzüme değmiyordu,
güneş doğuyordu, ama içimi ısıtmıyordu,
şehir kalabalıktı, ama ben yalnızlığımın içinde
yankılanan bir boşluk gibi susuyordum.
Nefes… yalnızca nefesti,
Şemsiye yapımcıları
ıslanmaktan
tek kişiyi koruyacak genişlikte
kesince kumaşları
yağmur değil
yalnızlıktır yağan
Devamını Oku
ıslanmaktan
tek kişiyi koruyacak genişlikte
kesince kumaşları
yağmur değil
yalnızlıktır yağan




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta