Seni Tanıdım Şiiri - Abdullah Takım

Bana ait ömrümü, ikiye bölüyorum,
Bir kısmında sen varsın,diğeri senden sonra.
Yitik arar gibiyim,bulurum belki bir gün,
Olmadığın dönemde, sanki yuvamda sürgün.

Aynı yerden başladık sonu olmayan yoldu,
Bazen gül,bazen diken,bazen de yokuş oldu.
Dertler aman vermezken, silerdin gözlerimi
Süslerdin gündüz gece,solan hayallerimi.

Pişmanlık olmaz asla,senin olduğun yerde,
İhtimam gösteririm,düşürdüğün her derde.
Bir kez daha yaşarsam,yine aynı olurdum.
Toplanırken mahşerde,seni arar bulurdum.

Hep seninle yaşarım,sen olmadan hayatı,
Sen olsaydın yanımda,olmaz bu kadar tadı.
Gördüğün gibi değil,ne varsa görünmezde,
Değerini kaybeder,kalırsa görünürde.

Derdini dert sayarım,yollarımı örse de,
Giderim ardı sıra,geriye dönmese de.
Göçerken bu alemden,unutulsa da adım,
Bir yaradan,bir annem,bir de seni tanıdım.