dünya
hiçbir şey hissetmeyenlere mi ait sadece ?
yeryüzünü gezdikçe
kurduğum düşler gerçekleşti
bir kerecik sevmek duygusunu
çok görmeyin bana
bin yara alsam da vakti geldi
yüreğimde kuşlar konup havalanıyor
tüm acıları tanıdım,tattım
seni gördüm acılarımı attım
yüzümü senden tarafa çevirdim
ilk kar yağdığı o kış günü
ellerini fark ettim üşümüştü
ellerin buldu beni
kar hiç kesilmedi
bırakmadım hiç ellerimde ellerini
bu yağış bu kar hiç geçmesin istedim
fakat kar dindi ellerin senindi
göğe uzanıyor sevinçli hüzünlerim
büyük yalnızlığımı alan ellerin seninle gitse de
artık seni unutamam bir başıma değilim ..
mustafa kaya
09.01.2021 / üsküdar
Elazığlı Mustafa Kaya
Kayıt Tarihi : 15.1.2021 18:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!