Seni Tanıdım Şiiri - Ahmet Yüksel Şanlı Er

Seni tanıdım.
Papatya toplarken, seni tanıdım papatyalı kırların başlarında.
Eteğinde papatyalar,
Sepet, dolup taşarken yanı başında
Seni tanıdım.

Seni tanıdım.
Sen üzüm toplarken bağlarda
Verdiğin bir salkım ese balının tadı var hala aklımda,
Üzüm kesmiş sepete doldururken,
Seni tanıdım.

Seni tanıdım.
Yıllar önce bir sayım gününde, at üstünde gezerken.
Yanımda sen, koltuğunda defter
Biz ikimiz, köyden köye seninle dolaşıp dururken,
Seni tanıdım.

Seni tanıdım.
Mehtaplı bir gecenin aydınlığında
Ilık bir bahar akşamı
Yanında ben kayıp duran yıldızlara dilek tutarken
Seni tanıdım.

Neydi dileğin?
Neydi dileğin söylemedin.
Israrıma rağmen sır gibi dileğini benden sakladın
Küstün konuşmadın
Üzgün, üzgün, başından geçenleri anlatırken,
Seni tanıdım.