Seni Sordum Bugün Şiiri - Nazlı Şimşek

Seni sordum bilinmeyen tepelerde,
sessizce, sûkût ederken yüreğim....
dağlara yolladım sessiz çığlıklarımı,
yankısından içim titredi, ürperdi tüm bedenim.
senden kalanlar yangın gibi sardı etrafı,
aldırmadan alevlere boğdu her bir yanı,
gökyüzünün kasvetli bakışları yetişti imdadına,
seni alırken içimden....
asice gitmek istedim rüzgârlara karışıp...
savrulup bulutlara ulaşmak istedi parçalanmış gönlüm...
kayıplara karışmış sevdamı bulmak ister gibi delice
süzülmek istedi ruhum....
içim alırken, verdiğin sıkıntıları uçurumlara salıvermek
geldi içimden...
gitmek bilmeyen düşüncelerimi
kovmak istedim gönül evimden...
fazlaydı artık misafirliği çünkü....
yüreğim bezdi, ruhum yoruldu, zihnim adeta
dayak yedi gitmek bilmeyen elvedalardan..
ne kadar yorulmuşum,
ne kadar da yormuş kahrolası nankör sevdan..
N.Ş.Özer