Seni Soludum Şiiri - Gülten Bayduz

Gidersem biter boşluğu, zamanin
Adimlarima gizlenmiş bütün hayatım
Yapraklarimdir, rüzgarin dallarina tutunan
Geceyi bölen yildizlardir gözyasim,
Kaç huzun geçmiş gözlerimden
Mutluluğun ahengi kaybolmuşken kalabaliğimda
Başı bos umitlerimdi ellerimden tutan

Saatlerce yürüdüm gönlümün yetimliginde
Içimde uzak yerlerden akan, ılık bir yankı
Gözleri; kirpiklerimi yakmış sessiz çığlık
Seslensem, baksam; çiçekler açacak
Öylesine her yer hurma bahçesi olacak
Yüreğimde serçelerden çocuk çırpınışları
Gelincikler, iğde kokulari, karanfiller
Bozkirda; kayaliklara oturmus papatyalar
Bir incelikle susamış ürkek ceylanlar
Ağaclar mavilikleri solurken dışarda,
Ben seni soludum, içimin ayazinda